Sacrament van de Biecht

Boete en ver­zoe­ning

In de M.O.O.-kerk en de H. Hart­kerk zijn meer­dere vaste momenten inge­pland om te biechten. Zie daarvoor het schema van de vaste vie­rin­gen. Voor de andere kernen geldt dat u even contact zou moeten leggen met de pastoor of één van de kape­laans. 

In het evan­ge­lie geeft Christus de apos­te­len de bevoegd­heid zon­den te ver­ge­ven. In het evan­ge­lie van Johannes lezen we: "Ontvangt de heilige Geest. Aan wie ge de zon­den vergeeft, zijn ze ver­ge­ven, en aan wie ge ze niet vergeeft, zijn ze niet ver­ge­ven". (Joh. 20,22-23). Door de wij­ding van op­vol­gers, hebben de apos­te­len dit doorge­ge­ven aan de bis­schop­pen en de pries­ters.

God om ver­ge­ving vragen, hoort bij een eer­lijk christen­ge­lo­vige. Zo schrijft de apostel Johannes in zijn eerste brief: "Als wij beweren zon­der zonde te zijn, bedriegen wij ons­zelf en woont de waar­heid niet in ons". (1 Joh. 1,8)

Daarom bid­den we aan het begin van iedere Eucha­ris­tie­vie­ring samen om ver­ge­ving. Wanneer we erns­tige zon­den hebben gedaan, of wanneer de band die wij hebben met God dankzij het doopsel door zeer zware zon­den verloren is gegaan, dan kunnen we dankzij het biecht­sa­cra­ment ver­ge­ving ont­van­gen, en die band met God her­stel­len.

Haalt vlug het mooiste kleed en trekt het hem aan, steekt hem een ring aan zijn vin­ger en trekt hem sandalen aan (...) laten we eten en feest vieren, want deze zoon van mij was dood en is weer levend gewor­den, hij was verloren en is terug­ge­von­den (Lucas 15, 22-24)

Hoe kan ik me dat voor­stel­len, biechten?

Soms loop ik verloren, op dood spoor. Mijn leven loopt vast en dan ga ik gebukt onder mijn eigen gebroken­heid. Dan voel ik dat ik tekort schiet tegen­over God, mijn naaste, mij­zelf. Tegen­over de pries­ter kan ik dat veilig zeggen.

De pries­ter nodigt mij uit om opnieuw te beginnen, hij bemoe­digt mij en geeft mij mis­schien een goed advies. Ook stelt hij voor om als teken daar­van een daad te stellen of een gebed te bid­den.

Ik bid een acte (gebed) van berouw, bij­voor­beeld:

"Heer Jezus, 'vriend van de zon­daars' wilt Gij genoemd wor­den. Bevrijd mij van mijn zon­den door het mysterie van uw dood en ver­rij­ze­nis. Laat uw vrede in mij groeien, zodat ik vruchten voort­breng van liefde, ge­rech­tig­heid en waar­heid".

Of:

"God, ontferm U over mij in Uw barm­har­tig­heid. Wend Uw ogen af van mijn gebreken, scheld mij al mijn schul­den kwijt. Schep in mij een zuiver hart, mijn God, geef mij weer een vastbera­den geest".

De pries­ter geeft mij de absolutie (kwijtschel­ding):

"God, de barm­har­tige Vader, heeft de wereld met zich verzoend door de dood en de ver­rij­ze­nis van zijn Zoon en de Heilige Geest uitgestort tot ver­ge­ving van de zon­den. Door het dienst­werk van de kerk schenke Hij u vrij­spraak en vrede. En ik ontsla u van uw zon­den in de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest".

Ik ant­woord: "Amen".

De pries­ter roept op tot dankzeg­ging, spreekt eventueel nog een woord van bemoe­diging, wenst me geluk en zegt: "Ga in vrede!"

Wie kan het sacra­ment van ver­ge­ving ont­van­gen?

Iedere christen die in de katho­lie­ke kerk gedoopt is. Ie­der­een, gedoopt of niet gedoopt, is evenwel van harte welkom voor een per­soon­lijk on­der­houd met een pries­ter.

Door de sacra­menten van de chris­te­lijke initiatie ont­van­gen wij het nieuwe leven van Christus. Dit leven dragen wij "in aar­den potten". Dit nieuwe leven als kind van God kan door de zonde verzwakt wor­den en zelfs verloren gaan.

Onze Heer Jezus Christus, geneesheer van onze ziel en ons lichaam, die de lamme zijn zon­den ver­ge­ven heeft (...), wilde dat zijn kerk, in de kracht van de Heilige Geest, zijn werk van gene­zing en heil zou voort­zet­ten, zelfs jegens haar eigen leden.

Dit is het doel van het sacra­ment van ver­ge­ving

Onze Heer Jezus Christus, geneesheer van onze ziel en ons lichaam, die de lamme zijn zon­den ver­ge­ven heeft en hem zijn licha­me­lijke ge­zond­heid heeft terugge­ge­ven, wilde dat zijn Kerk, in de kracht van de Heilige Geest, zijn werk van gene­zing en heil zou voort­zet­ten, zelfs jegens haar eigen leden. Dit is het doel van de twee Sacra­menten van gene­zing: het Boete­sa­cra­ment en de Zie­ken­zal­ving.

(Cate­chis­mus van de Katho­lie­ke Kerk, nr. 1421).