Grote Kerk Oss Heilig Hart Oss Willibrordus Berghem Servatius Megen Lambertus Haren Petrus' Banden Macharen
Grote Kerk Oss Heilig Hart Oss Willibrordus Berghem
Servatius Megen Lambertus Haren Petrus' Banden Macharen



Heilige Servatiuskerk Megen

Heilige Servatiuskerk, Schoolstraat 1, Megen
Heilige Servatiuskerk, Schoolstraat 1, Megen

De Sint Servatius­kerk is een Katho­lie­ke kerk aan de School­straat 1 te Megen. De kerk is gewijd aan de Heilige Servaas van Maastricht.

Geen vie­rin­gen meer

In deze kerk wor­den met ingang van 1 januari 2018 geen Eucha­ris­tie­vie­ringen meer gehou­den. Hier­voor ver­wij­zen wij u naar de overige paro­chie­kerken van de Wil­li­brordus Pa­ro­chie (Oss, Macharen, Haren en Berghem). Of een van de kloosters die Megen rijk is.

Na besluit van Paus Innocentius III valt Megen onder de Sint Servaas­basi­liek in Maastricht. Deze benoem­den om de beurt, met de graaf van Megen, de pastoor voor Megen. Door het besluit van de Paus is Servaas van Maastricht ook de bescherm­hei­lige van de kerk in Megen, die in 1581 door gevechtshan­de­lin­gen in de tach­tig­ja­rige oorlog werd verwoest. Van 1581 tot 1872 wordt de Antonius­ka­pel als kerk gebruikt. Maar in 1872 wordt de hui­dige kerk gebouwd en in gebruik geno­men. Drie jaar later volgt de inwij­ding.

Ge­schie­de­nis

De kerk van 1872 is ont­wor­pen door H.C. Dobbe. Hij ontwierp een driebeukige, neogo­tische basiliek. De kerk bevat geen dwars­schip. De toren heeft in de voor­ge­vel een roosvenster, een uur­werk van klokkengieterij Eijsbouts en wordt geflan­keerd door een traptoren. De spits is een ingesnoerde naaldspits. De lagere zijbeuken van het schip wor­den onder­steund door steunberen. In de zijgevels zijn spitsboogvensters ver­werkt met gebrand­schil­derd glas. In de kerk zijn diverse neogo­tische ele­menten aanwe­zig, waar­on­der diverse beel­den, altaren en orgel­kast. Een gesne­den corpus van een kruis­beeld is in barok­stijl aanwe­zig en daar­naast een 15e eeuwse doopvont. Het orgel is afkoms­tig van de firma Gradussen.

De kerk is in 1976 aangewezen als rijks­mo­nu­ment.